Eindelijk voet aan wal

Het is alweer bijna drie weken geleden dat we zijn aangekomen in Horta. De eerste twee weken hebben we voor anker gelegen in de haven samen met zeker 80 andere zeiljachten, waarbij we niet aan land mochten. Boodschappen en maaltijden hebben we aan boord laten bezorgen door Duarte en Filipe van Peter Café Sport. Wat hebben die mannen samen met andere collega’s een enorme klus geklaard door alle boten van te voorzien. Water en diesel hebben we op de quarantainesteiger gehaald. In de eerste week hebben we de meeste klusjes van de lijst geklaard en kunnen afvinken. Daarna vervelen we ons af en toe. Gelukkig hadden we marifoonkanaal 10, dat we dag en nacht verplicht moeten uitluisteren. Elke boot die aankomt krijgt een check-in via dit kanaal. Met name de antwoorden van de Fransen die toch het Engels niet zo goed beheersen zorgde regelmatig voor gegrinnik. Een paar voorbeelden:

Marina: are you the owner of the boat? Boat: 4,5 meter

Marina: how many meters is your boat? Boat: 160. Marina: how many meters is your boat? Boat: 160 liter. Marina: meters not liters! Boat: ohhhh, 12 meter

En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

De eerste week voor anker gonst het rond dat ze de bemanning van de jachten vanaf maandag 15 juni gaan testen op Corona en dat je bij een negatief testresultaat de kant op mag. De zondag ervoor maken we een aantal zeilers op hun slechts mee op marifoonkanaal 10. Een paar boten willen per se als eerste getest worden, omdat zij er het langst liggen, kinderen aan boord hebben of wat dan ook, en betichten de autoriteiten van incompetentie. Andere zeilers reageren hier weer verontwaardigd op en vragen om geduld. De medewerker van het havenkantoor kan van zijn kant geen enkele vraag beantwoorden, omdat de health authority daarover gaat, maar ja die werken niet op zondag. 

Afijn, in vier dagen tijd worden er zeker 100 boten getest. Wij mogen op woensdag met onze dinghy naar de kant voor de covid-test. Een zeer pijnlijk gebeuren (in ieder geval voor Ank) waarbij ze een dun wattenstokje een heel eind je neusgaten in duwen. Donderdag 18 juni kunnen we inklaren en krijgen we een plekje in de marina. Kanaal 10 kan uit! We vinden het heerlijk om weer aan land te kunnen en onze beenspieren, voor zover we die nog hebben, te gebruiken. We krijgen een loom en lui gevoel en onze drang om te vertrekken is even niet zo groot meer. We borrelen en eten gezellig met andere boten bij Peter Café Sport en oefenen met wandelen. Elke dag een stukje verder. Samen met buurman Jean-Louis gaan we met een auto het eiland verkennen. De Azoren zijn echt prachtig! Supergroen, vulkanisch en goed onderhouden.

Dan werpen we toch weer een voorzichtige blik op de weerkaartjes. Er komt goede wind aan om naar Nederland te varen. Het plan is om donderdag 25 juni te vertrekken naar Nederland met als eerste bestemming Zierikzee om onze weerman Marcel te bezoeken. We denken er twee weken over te doen, maar bij weinig wind kan het langer duren. Onderweg laten we van ons horen via dit blog ...

Klik hier om de foto’s te bekijken