zondag 1 september 2013

Bubbels

Na 48 uur varen vanuit Newcastle upon Tyne hadden we afgelopen donderdagmiddag weer land in zicht: de dijk bij Den Helder met daarop een rijtje fietsers. Hollandser kan het bijna niet. We hebben de stroom mee en gaan als een speer langs Den Helder en over het wad naar Den Oever. Daar gaat de brug en de sluis direct voor ons open en dan zijn we ineens weer op het IJsselmeer: een groen sopje met witte kopjes. Een apart gevoel: alles komt plots weer heel bekend voor, maar wel onwerkelijk. Het is prachtig weer, blauwe lucht, heerlijk zonnetje en een lekker windje. We zeilen lekker door naar Medemblik.

We hebben de twee nachten op zee nauwelijks geslapen door de drukte van (soms onverlichte) platforms, grote schepen en rondbanjerende vissers. We zijn moe en na een bord pasta duiken we ons bed in. De volgende dag worden we laat wakker en lopen wat verdwaasd door Medemblik. We kopen mossels om lekker aan boord op te eten. Als sundowner openen we de champagne, die we van Keimpe’s ouders hadden meegekregen voor onze laatste mijlpaal: de aankomst in Nederland.

Onze terugkomst blijkt niet onopgemerkt te gaan: via de AIS worden we gespot en krijgen een aantal welkomstberichtjes van vrienden. En tot onze grote verrassing komt ’s avonds een bekende boot binnen varen: de Mi Dushi met Henk en Angela, die we tijdens onze vorige reis hebben leren kennen. Ook zij hadden op de AIS gezien dat we in Medemblik lagen en kwamen ons met een fles champagne verwelkomen. Dus de glaasjes erbij en knallen maar die kurk. Er komen ook nog vrienden van Henk en Angela langs en we kletsen die avond gezellig bij.

Zaterdag gaan we richting Enkhuizen waar we hebben afgesproken met Bram & Christa en kids. Ze komen ons bij de ingang van de haven al tegemoet varen met hun boot. Eenmaal aangelegd krijgen we als eerste een Grolsch beugel in onze handen als welkom en een kwartiertje later smullen we allemaal van een heerlijke taart met verse aardbeien. Bijkletsend met Bram en Christa zien we ineens twee mensen enthousiast staan zwaaien. Het zijn Henk en Tineke die we kennen uit de jachthaven in Lemmer. We kletsen even bij op de kant en spreken af om elkaar snel wat langer te spreken.

Rond vijf uur ’s middags komt de bemanning van de Dixbay langs: Idris, Berenice en Finn. We hebben elkaar deze reis leren kennen en ze wonen in Enkhuizen. Konden we eindelijk onze afspraak om een biertje te drinken nakomen. Ze hadden een fles champagne bij zich en dus weer knallen die kurk. Maarten en Thea van de Nostress, die voor een paar maanden in Nederland zijn, komen ook langs. Wat een geweldig welkom zo!! Het is ‘s avonds volle bak in de Gaia. We eten binnen lekkere hapjes en proosten nog maar eens op het goede leven.

Rond een uur of 10 gaan we met Bram en Christa naar de Ierse pub. Henk en Angela zijn er ook en het wordt een gezellige avond. De volgende morgen ontbijten we aan boord bij Bram en Christa en we zwaaien zo om een uur of twee uit als ze weer vertrekken om naar hun thuishaven Koudum te zeilen.

We puffen wat uit, maar dan komen Jac en Liek, vrienden die in Enkhuizen op hun boot wonen, langs. We dachten dat ze op vakantie zouden zijn, maar nog niet. Dus daar knalde de kurk van de fles.

Eh, vandaar dat we dit stukje maar ‘bubbels’ hebben genoemd :-) :-). Het was voor ons, zeg maar, een bruisend welkom. We hebben uitgebreid geproost op het goede leven, de mijlen die we afgelegd hebben en de mijlen die nog voor de boeg liggen …