Vakantie aan de Zuid-Bretonse kust

Inmiddels zijn we alweer een aantal dagen in Camaret-sur-Mer. We zijn flink bijgeslapen en genieten van mossels, flensjes, croissants, wijn en af en toe de zon. Ondanks de heerlijke luiheid zijn alle klusjes weer gedaan en is de boot van binnen en van buiten weer redelijk ontzout.

De laatste dagen van de oversteek van de Azoren naar Europa hadden we goede wind en maakten we mooie dagafstanden, maar omdat het nog steeds grijs en koud is met regelmatig miezerregen zijn we het zat. We besluiten om niet in één keer door te varen naar Nederland maar te stoppen in Camaret-sur-Mer vlakbij Brest. We hebben wat kleine reparaties te doen en hebben bovendien wel zin in mosseltjes. We hebben ook nog even de tijd; ergens in de tweede week van augustus willen we weer in Groningen zijn. We wijzigen onze koers en op donderdag komen we steeds dichterbij twee andere boten die we kennen, de Cruella en de Di Mare, die ook op weg zijn naar Camaret-sur-Mer. Erg leuk om zo samen op te varen.

Vorige week donderdag, de voorlaatste dag van de oversteek,  is de grijzigheid weg en schijnt de zon. Het is een fantastische dag: de hele tijd zwemmen er dolfijnen rond de boot en in de middag worden we verrast door een bezoek van een groep van ongeveer 10 grienden, zwarte walvissen die 5 a 6 meter lang zijn. We varen ze voorbij als ze liggen te dobberen, waarna ze ons achterop komen en al snel zwemmen ze met ons mee op de manier waarop ook dolfijnen meezwemmen. Erg indrukwekkend, zeker als ze vlak naast de boot komen. Wat een joekels. Er zwemt ook een moeder met jong mee, die blijven op afstand. Ons hart klopt wel wat sneller in het begin omdat ze zo dichtbij de boot zwemmen, maar al snel genieten we volop. Keimpe heeft een aantal prachtige foto’s gemaakt, zie het album.

Vanaf donderdag zien we ook meer boten en in de nacht is het erg druk als we een vaarroute van vrachtschepen oversteken. De hele oversteek houden we al de ontwikkeling van een zware depressie in de gaten die voor veel wind kan zorgen op vrijdag en zaterdag. De gribfiles geven aan dat het vanaf donderdagnacht steeds meer gaat waaien. Het tegendeel is waar: de zeilen gaan zelfs omlaag en we motoren de hele nacht. ‘s Ochtends vroeg kunnen we weer zeilen en het is wederom een zonnige dag. Op vrijdagmiddag rond 5 uur zeilen we in prachtig weer op de Bretonse kust af en de baai in naar Camaret. In de jachthaven worden we verwelkomd door een havenmeester in een rubberboot die ons een plekje toewijst en helpt bij aanleggen. Dit hebben we hier nog niet eerder hier meegemaakt. Nadat we aangelegd zijn, neemt hij zittend op een klein krukje onze gegevens op. Ank mag blijven staan. Er zijn geen restricties als het gaat om corona, dus geen quarantaine of covid-test. De Di Mare is vlak voor ons gearriveerd en al snel vieren we in de kuip de snelle oversteek met een biertje en een wijntje. Martijn van de Cruella arriveert niet veel later en ook hij schuift aan met een biertje. We eten samen wraps en daarna vallen we allemaal als een blok in slaap, wel ieder op eigen boot ;-).

Nu we bijgeslapen zijn, de boot ontzout, de restaurants bezocht en de beenspieren een beetje geoefend gaan we de komende week naar de baai van Benodet, iets verder aan de Zuid-Bretonse kust, om daar een aantal dagen te gaan rondkijken. Alsof het vakantie is...

Klik hier om de foto’s van de oversteek te bekijken.