woensdag 26 augustus 2020

Terug in Nederland

We zijn al bijna weer een maand in Nederland. Een maand waarin we veel mensen gezien hebben en waarin we proberen in te burgeren. In het onderstaande kijken we daarop terug.

Op vrijdag 24 juli gaat heel vroeg de wekker en vertrekken we vanuit Loctudy, Zuid Bretagne naar Scheveningen. Een tocht van 500 mijl en gezien de windverwachting denken we er ongeveer vier dagen over te doen. Het is een rustige oversteek en op precies de goede momenten, zoals bij de kanaaleilanden hebben we de getijstroom mee. Voor maandagnacht geeft de voorspelling een stevige wind voor de Nederlandse kust en we kijken dan ook naar mogelijke plekken in Zeeland om te schuilen. Maar vanaf Calais heeft Gaia de kolder in de kop en we varen als een dolle. Vanaf zondagavond stellen we de aankomsttijd telkens een paar uur bij. Van dinsdagmorgen, naar maandagavond, naar maandagmiddag eind van de middag. We hebben contact met Willem Jelle die graag in Scheveningen onze lijntjes wil aanpakken. Uiteindelijk zijn we maandagmiddag om 13 uur al in Scheveningen. Tot onze grote verrassing zien we niet alleen Willem Jelle zwaaien vanaf de kant, maar ook Johan en Ilse en natuurlijk een kwispelende Dokkie. Enorm leuk zo'n welkom. Eenmaal in de box in de jachthaven proosten we met een biertje op een geslaagde laatste etappe naar Nederland.


Na vanaf half maart mondkapjes te hebben gedragen als we ergens naar binnen gaan, is het een rare gewaarwording dat het in Nederland niet hoeft. Als we op straat lopen, merken we dat mensen afstand proberen te houden. Positieve effect daarbij is dat mensen elkaar aankijken en groeten. Verder neemt de supermarkt bij de jachthaven het niet zo nauw met de regels rondom corona getuige ook het papiertje op de ‘hygienezuil’ waarop defect staat geschreven en de drukte in de winkel.


Toen we vorige keer van de reis terug kwamen hadden we een welkomstborrel in Enkhuizen. Met corona is dat nu niet zo handig en dus maken we twee weken lang een toer door Nederland en zien we gelukkig veel mensen.


We blijven een paar dagen liggen in Scheveningen. De broer van Ank, Theo, komt met vriendin Tineke eten en we kletsen o.a. bij over elkaars reizen. We borrelen met Deborah, een oud collega van Ank die in Den Haag woont (een reuze gezellig weerzien na 7 jaar). Gaan heerlijk lunchen bij Willem Jelle en genieten van een geweldige barbecue aan boord bij Anneke en Harald. 


Dan wordt het tijd om verder te gaan. Op vrijdag vertrekken naar de Amsterdam waar Johan en Ilse liggen. We hebben een djogo (literfles Parbobier uit Suriname) bewaard om samen op te drinken en delen herinneringen van afgelopen jaar. Zaterdag komt Paul, de broer van Ank, langs en hij vaart mee over het IJ naar onze volgende ligplaats, Port Entrepot. We lopen de stad in en drinken een paar biertjes bij Brouwerij ‘t IJ. Daarna eten we heerlijk bij Paul en Paulinho thuis. De dag erna komen Rinske Minke, Robrecht en Sybren langs om ons welkom te heten. Erg leuk om elkaar weer te zien na een jaar.



De volgende stop is Lelystad waar we genieten van de ontmoeting met de bemanning van de Blabber en Nostress die we van onze vorige reis kennen. De fles plopt weer en we eten samen. Het is een gezellige steiger waar we liggen, dat zijn we niet zo gewend afgelopen jaren in Lemmer. Dus in een paar dagen tijd hebben we leuke gesprekken met allerlei mensen.

We twijfelen waar we de boot willen stallen: wordt het weer Lemmer of misschien Makkum? Terwijl we in Lelystad zijn, huren we een auto om in Makkum naar ligplaatsen te kijken. We zijn er nog niet uit of we daar willen liggen. We rijden door naar Grouw waar Ate, Madeleine en Merle op de camping staan. We kletsen heerlijk bij en ja sorry weer een plopfles :-).


Terug in Lelystad besluiten we om de boot hier in ieder geval komende winter te laten liggen. Tja en dan wordt het nadenken en plannen hoe we met alle spullen in Groningen komen. het is inmiddels 1 augustus geweest en we kunnen weer in ons huis.


Lang verhaal kort: we zijn inmiddels alweer ruim twee weken thuis in Groningen. Het is flink wennen. Het weerzien met buren, vrienden, familie, oud collega’s is erg leuk. En ja: we zijn echt een jaar weg geweest, zeggen we regelmatig. We missen Gaia, het leven op de boot, het prachtige vrije uitzicht, de vrijheid om te doen waar je zin in hebt. Dat is natuurlijk niet raar na een jaar reizen. 


We zijn inmiddels druk bezig om mogelijkheden te verkennen om weer geld te verdienen. We hebben het huis weer grotendeels ingericht. Verkennen stad en omgeving en vinden het na de hittegolf afgelopen weken hier maar heul koud.


We hebben genoten van een pracht jaar: de Spaanse Ria's, Tenerife, La Gomera, Suriname en eilanden in de Carieb vonden we geweldig. Veel ontmoetingen onderweg met andere zeilers en inwoners van de bezochte landen waren bijzonder en inspirerend. Nooit zullen we de mensen in Sint Maarten en op de Azoren vergeten die ons geholpen hebben gedurende de vergaande Corona-maatregelen in die landen. Al is het soms moeilijk, zeilen op de oceaan is een prachtige ervaring.


Klik hier om de foto’s te bekijken.

maandag 3 augustus 2020

Mossels, camembert, een natte broek en in de spotlight

We liggen een week in Camaret-sur-Mer. Of het nou door de lagere temperaturen of door toch wat verborgen moeheid van afgelopen maanden komt weten we niet, maar we slapen elke dag bijna het klokje rond. We gaan een paar keer uit eten met Martijn, Marianne en Dirk. We genieten allemaal van de heerlijke mosseltjes en de hartige flensjes. In de restaurants en kroegjes is het verplicht om een mondkapje te dragen als je binnen een tafel zoekt, naar de WC gaat of een drankje aan de bar besteld. Iedereen doet dit zonder morren en ook in winkels is het dragen van mondkapjes helemaal ingeburgerd.

Na het vertrek van Marianne en Dirk en wat later Martijn en opstapper Ad gaan we verder om de kust van Zuid-Bretagne te verkennen. We zeilen er twee weken rond en vermaken ons prima in dit prachtige zeilgebied rond St Marine, Benodet, de rivier Odet, Illes de Glenans, Concarneau en Loctudy. We trekken een paar dagen op met Bram en Christa die in volle vaart vanuit Nederland deze kant op zijn komen varen om ons te verwelkomen in Europa. Samen ontdekken we dat kanovaren in een kano met 8 (!) loosgaten vooral zorgt dat het water naar binnen komt in plaats van naar buiten gaat. Dat verklaart ook ineens al die mensen met natte broeken die we telkens in het dorp zagen lopen. Al zeilend, wandelend en fietsend in dit mooie gebied hebben we het gevoel op het eind van onze reis nog vakantie te hebben. Tres Bien! Ons Frans is niet al te best, maar het lokale dialect pikken we snel op: als je hier ‘ja’ wilt zeggen, gewoon blaten als een schaap (whè) en het komt goed.


Met een koelkast vol Camembert en ons ‘wijnrek’ gevuld met Franse wijnen vertrekken we vrijdag 24 juli voor onze laatste meerdaagse trip van 500 mijl naar Scheveningen. Het is een vlotte en makkelijke tocht. In Scheveningen wacht ons bij aankomst een verrassing waarover meer in ons volgende blog.


Klik hier om de foto’s van Zuid Bretagne te bekijken.


PS In Bénodet ontmoeten we de redactie van zeilwereld.nl. Met een snelle wederzijdse actie levert Ank kopij aan voor de tweewekelijkse rubriek ‘In de spotlight’. Klik hier om het stukje te lezen.