"Ozzie ozzie ozzie" "oi oi oi"

Deze yell heeft veelvuldig geklonken op de Katherine, waarop we afgelopen week hebben meegevaren tijdens de X-yachts Gold Cup in Kopenhagen. We hebben fantastische dagen gehad in Kopenhagen! Met een 17-koppige bemanning (half Australisch, half Nederlands en een fleugje Deens) hebben we drie dagen lang als een wereldteam 8 wedstrijden gevaren.

De Katherine is een X-65 en zo’n 20 meter lang. De Australische eigenaren, Andrew en Lee, cruisen met hun boot sinds april 2012 en waren nu dus in Kopenhagen om samen met zo’n 100 andere X-yachts mee te doen met de X-yachts Gold Cup. Het was geweldig mooi weer met wind variërend van vrijwel geen tot kracht 5. De tweede dag stond er flink wat wind en werd er scherp gevaren. Regelmatig riep Lee met knikkende knieën: “my home, my home”.

Op het voordek hebben Marcel en Bas, die we kennen uit Nederland, regelmatig capriolen moeten uithalen om de spinnaker of het Code zero zeil te hijsen dan wel te gijpen. Keimpe heeft zijn spierbundels ingezet bij het hijsen aan de mast en de laatste dag was hij ook medetrimmer van het grootzeil. De dames hingen in de railing om de boot rechter te houden. De laatste dag werd de girl power ingezet om de spinnaker binnen te halen en weer in de zak te stoppen.

Bij de lieren waren continu vier personen bezig om de zeilen zo optimaal mogelijk te trimmen. Pete heeft drie dagen lang de boot gestuurd, een geweldige job. Andrew was de schipper en we vinden het heel knap hoe hij binnen zo’n korte tijd een goed team heeft kunnen maken van 17 mensen die nog nooit met elkaar wedstrijd hebben gevaren. Er was ook nog een Deen mee, Thomas, voor de local knowledge over bijvoorbeeld stroming en hij was ook de tacticus aan boord. Tot slot stond Berend ook achterop de boot. Hij zorgde voor het timen bij de start, het doorgeven van de berichten aan het voordek en zweepte iedereen op om goed te presteren.

Het is ongelofelijk wat een krachten er spelen op een boot van 20 meter. Bij de lieren moet je enorm oppassen, want voor je het weet ben je een paar vingers kwijt. Je merkt ook nauwelijks dat je 8 knopen of meer vaart. Helaas vielen we niet in de prijzen. We moesten het opnemen tegen concurrenten die uitgerust waren als echte racers en idem dito crew, dit in tegenstelling tot de Katherine, die meer als cruiser is uitgerust en een deels ongeoefende gelegenheidscrew had. Na afloop van de races was er elke avond een buffet en behalve de laatste avond ging iedereen op tijd naar bed om de volgende ochtend om half 9 weer paraat te zijn. We vonden het een geweldige ervaring om mee te kunnen varen!

Zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en hebben we ’s middags nog even Kopenhagen geproefd. ’s Avonds zijn we weer naar Dublin gevlogen en gistermiddag waren we moe maar heel voldaan weer bij de Gaia. Zij leek gelukkig helemaal niet zo klein na vier dagen varen op een 20 meter boot; haha. Het zal wel iets minder snel gaan, maar met een gunstig windje en stroom mee halen we de 8 knopen ook wel.

Binnenkort zetten we koers naar de Ierse Zee, waar we in ieder geval Dublin en Belfast willen aandoen voor we verder richting West-Schotland gaan.

PS Naast onze eigen foto's vind je hier nog meer foto's van de race. 

15 makrelen aan boord ….

Oei, wat ging afgelopen vrijdag die wekker vroeg af. We hebben hier weer te maken met een flink verschil tussen eb en vloed en de daarbij behorende stroming. We wilden graag een flink stuk stroom mee hebben richting Cork en dat betekende dat de wekker om 5 uur ’s morgens afging. Tegen half zes waren we los van de mooring en gingen we op weg naar Cork, zo’n 41 mijl verderop. Het is prachtig weer, maar geen wind. We hebben het hele stuk vlak onder de kust gemotord en genoten van de kustlijn.

Tegen half drie zijn we bij de ingang van Cork Harbour. We gaan niet naar Cork zelf, maar slaan linksaf de Owenboy river op. Meteen aan het begin ligt het plaatsje Crosshaven waar drie marina’s zijn. Beetje willekeurig kiezen we voor de middelste marina, Salve marine. Als we de kant oplopen om ons aan te melden, worden we gewenkt en we lopen naar de tafel waar vier mensen onder het genot van een drankje heerlijk aan het lunchen zijn met salades en worstjes op de barbecue. We worden verwelkomd door Wietze, de Nederlandse eigenaar van de marina. Bordjes worden voor onze neus neergezet en binnen 5 minuten smullen wij heerlijk mee. Dat is nog eens een welkom.

Afgelopen weekend hebben we de boot van binnen en buiten grondig schoongemaakt. Het is nog steeds prachtig weer, dus geen straf om met water te spelen :-). Gisteravond kwam de Quies nog even langszij om te borrelen. We hebben hun tijdens het SSB netje op weg naar Ierland een paar keer gesproken en nu zagen we elkaar dus voor het eerst in levende lijve.

En waarom heet dit stukje nou 15 makrelen aan boord …. ? Na de borrel komt er een Ier langs met een grote doorzichtige zak gevuld met prachtige makrelen. Ank zegt bewonderend: “good catch!”. Big smile op het gezicht van de visser. Hij maakt de zak open en haalt er een kleiner zakje uit met 15 schoongemaakte makreeltjes. Of we die willen hebben? Nou graag. Maar ja, 15 makrelen is wel erg veel voor ons, dus we hebben de buit gedeeld met de Quies en de Deense boot Dana. Gisteravond heerlijke verse makreel uit de oven gegeten, mjammie.

Morgen vertrekken we per vliegtuig naar Kopenhagen om deel te nemen aan de X-yachts Gold Cup 2013. Op uitnodiging van Berend en Kirsten kunnen we meezeilen op een X-65 van Australische vrienden van hun. Wauw! Daar zien we ook Marcel, Elly, Bas en Chris, die uit Nederland komen. Gezellig! Maandag zijn we hier weer terug en dan zetten we koers naar de Ierse Zee en Schotland.

Oversteek Azoren - Ierland: aankomst

Een paar mijl van Castletownshend werden we verwelkomd door een walvis. Ank zag voor de boot een grote waterplons en het bleek een walvis van wel 10 meter te zijn de recht omhoog helemaal het water uitkwam. Niet een keer, de walvis bleef maar uit het water springen. Met open mond stonden we te toe te kijken. We hebben de boot stilgelegd en hij kwam dichterbij. Uiteindelijk zwom hij op 50 meter afstand langszij. Wat een welkom! Helaas is het ons niet gelukt om de sprongen uit het water op de foto vast te leggen.

Met een brede glimlach op ons gezicht voeren we vervolgens de baai in waar Castletownshend ligt. Bij de ingang hebben we het anker weer op de boeg geplaatst. Dat was nog wel even werk omdat we het gat waar de ankerketting in het vooronder valt, hadden afgesloten met een houten stop om zo te voorkomen dat er water in de voorpunt zou komen. Nou die stop wilde er dus niet meer uit. Met wat breekwerk konden we de ketting weer aan dek halen. De klus geklaard keek Ank door de verrekijker richting dorpje en zag dat alle boten aan een mooring lagen ... Dus wij ook een mooring opgepikt en om 7 uur 's avonds plopte de fles om de mijlpaal van het einde van de oversteek te vieren. Het uitzicht wat we daarbij hadden was zo mooi dat we besloten om hier nog een dag te blijven om vrijdag naar Cork te varen. We lagen vroeg in bed, sliepen binnen een halve seconde en hebben heerlijk uitgeslapen. Vanmiddag de dinghie opgeblazen en de omgeving verkend, erg mooi hier. Het weer zit ook mee, het is hier volop zomer. Na negen dagen op zee is het weer heerlijk om de stilte, de rust en de kwetterende vogelgeluiden te ervaren. Enne die eerste Guinness na onze wandeling smaakte heerlijk :-)

oversteek Azoren - Ierland: dag 9 - woensdag 10 juli

Afgelopen nacht was het druk om ons heen met vissersboten, maar ach daar blijf je wakker van. Om half tien vanochtend hadden we land in zicht en vanmiddag om half twee voeren we langs Fastnet rock. Het is prachtig weer, alleen hebben we wind tegen dus we zijn aan het motoren. We varen vlak onder de kust en we genieten van de prachtige uitzichten. We hebben een nieuw plan. We vinden het toch geen fijn idee om vannacht in het donker Cork aan te varen, dus we gaan een tussenstop maken bij Castletownshend waar we gaan ankeren om morgenochtend dan verder te gaan naar Cork.

De statistieken voor 10 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 51 27.6 N bij 9 18.8 W
Wind (true): noordoost 10
Snelheid: 6.1 knopen (stroom mee :0)
Koers: 66 graden
Dagafstand: 1113 nm (1200 UTC)
Nog 70 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: dag 8 - dinsdag 9 juli

We komen in de buurt van land: geen stormvogels om ons heen, maar twee vliegen in de kuip en een bij op Keimpe's hand. Het was een rustige nacht waarbij we aardig in noordelijke richting hebben gezeild, want de voorspelde zuidoostelijke wind bleef uit. Vanochtend zijn we overstag gegaan, meer richting Cork. De wind is helemaal ingezakt en we motorzeilen nu naar Fastnet rock en daar gaan we de hoek om richting Cork. We gaan zo de dieseltanks bijvullen vanuit de jerrycans, want we denken dat het voorlopig wel motoren blijft. Daarna happy hour met zelfgemaakte tapenade. Life is good ...

De statistieken voor 9 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 51 09.8 N bij 12 16.4 W
Wind (true): noordoost weinig
Snelheid: 4.8 knopen (stroom tegen ?!)
Koers: 88 graden
Dagafstand: 127 nm (1200 UTC)
Nog 188 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: dag 7 - maandag 8 juli

Sinds gisteren is de kleur van de zee veranderd. Was het eerst blauw tot paarsblauw, nu is het groen/grijsgroen. Dus geen tropisch gevoel meer als je om je heen kijkt. Afgelopen nacht was het rustig qua wind en golven. Vanochtend kwam er weer meer wind en het hakken door de golven is even voorbij. Dus vanmiddag weer verse groenten door de pasta, ipv pesto uit een potje :-). Vannacht kwamen we nog een sleepboot tegen die een kabel van 10 km achter zich aantrok. Op de navtex lazen we dat het gaat om een schip dat bezig is met seismologisch onderzoek. Gelukkig konden we net voorlangs zeilen. Hoewel er geen maan is, is er genoeg licht rondom de boot. Het schuim op de golven licht helemaal op door algen. We trekken een lichtspoor door het water en als er een golf over de boot komt, dan is de boot ook even verlicht. Spectaculair om te zien. Verder is alles lekker zout en helaas ook alle t-shirts van Keimpe. Het luik op het voordek lekt en het water is richting de kast gelopen waar Keimpe's  kleren liggen. Zoals het er nu naar uitziet verwachten we donderdag in Cork aan te komen.

De statistieken voor 8 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 49 57.4 N bij 14 21.5 W
Wind (true): oost 10-15 knopen
Snelheid: 6.3 knopen
Koers: 24 graden
Dagafstand: 135 nm (1200 UTC)
Nog 276 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: dag 6 - zondag 7 juli

Het halverwege feestje hebben we uitgesteld tot onze aankomst in Cork. Na het versturen van de mail gisteren trok de wind verder aan en werden de golven hoger. Dus tweede rif erin en de genua een stuk ingerold. In het begin van de avond ging het AIS alarm na dagen stilte weer eens af. Er zat een vissersboot twee mijl voor ons die waarschijnlijk pas zijn AIS heeft aangezet toen hij ons zag. Hij was niet de enige, binnen een half uur zaten we midden in een vloot vissende Portugese vissersschepen. We hebben niet hoeven uitwijken en gewoon onze koers kunnen houden. Om 2300 klonk er een klap. Ank lag in bed en Keimpe had wacht. Na inspectie met de zaklamp bleek de reeflijn van de genua gebroken te zijn. Met deze lijn kun je de genua in en uitrollen. Doordat de lijn was gebroken was de genua helemaal uitgerold wat de klap had veroorzaakt. We hebben uiteindelijk de reeflijn vrij snel kunnen vervangen. Keimpe is naar het voordek gegaan en heeft aardig wat water over zich heen gekregen, maar alles ging helemaal goed. Vanochtend trok de grijze bewolking weg en we hebben tot nu toe een zonnige dag. De steile golven maakt het leven aan boord wel wat lastiger, dus geen driegangenmenu maar pasta pesto. Ook erg lekker.

De statistieken voor 7 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 48 00.7 N bij 15 57.3 W
Luchtdruk: 1027.0
Wind (true): Oost 15-20 knopen
Snelheid: 6.6 knopen
Koers: 33 graden
Dagafstand: 147 nm (1200 UTC)
Nog 400 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: Dag 5 - zaterdag 6 juli

Het is koud en grijs. We zeilen aan de wind en onze snelheid is rond de zes knopen. Dat aan de wind zeilen zullen we de komende dagen wel houden, maar hopelijk krijgen we het zonnetje weer terug. Vanochtend om 9 uur waren we halverwege en dat gaan we straks bij happy hour vieren! Het comfort aan boord is met deze nieuwe koers een stuk minder. We gaan lekker schuin en je moet je goed vasthouden om niet om te vallen. Maar goed als we voorlopig deze snelheid en koers kunnen houden, hoor je ons niet klagen.

De statistieken voor 6 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 46 01.6 N bij 18 10.7 W
Wind (true): Oost 12-14 knopen
Snelheid: 6.0 knopen
Koers: 46 graden
Dagafstand: 110 nm (1200 UTC)
Nog 545 mijl te gaan (1200 UTC)

Oversteek Azoren - Ierland: dag 4 - vrijdag 5 juli

Vanochtend konden we om 9 uur de zeilen hijsen. De wind was gedraaid naar het zuiden en net genoeg om 5 knopen te varen. Het was koud en Keimpe heeft vanochtend zelfs nog zijn muts opgehad. Helaas hebben we vanmiddag de zeilen weer moeten laten zakken en de motor staat weer te brommen. De zomer is ook weer terug en het is heerlijk warm. We hebben weer een walvis in de buurt gehad. Erg indrukwekkend om te zien. Verder gaat alles zijn gangetje. We hopen dat we vanaf morgen weer kunnen zeilen. Het wordt wel aan de wind zeilen, want de wind draait naar het oosten en in de loop van de volgende week zelfs naar het noordoosten en daar willen we naartoe.

De statistieken voor 5 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 44 34.0 N bij 20 03.8 W
Wind (true): noppes
Snelheid: 5.0 knopen
Koers: 78 graden
Dagafstand: 124 nm (1200 UTC)
Nog 657 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren-Ierland: dag 3-donderdag 4 juli

Sinds vannacht 5 uur staat de motor weer aan. Er is geen spatje wind. Het is een grijze dag, hoewel het niet koud is. Keimpe houdt het vol in zijn korte broek. We lezen veel en lossen raadsels op die we krijgen opgestuurd van de Waltzing Mathilda. Zij lossen onze raadsels op en zo vermaak je elkaar een beetje. De eerste dag hebben we nog een stuk of vijf vrachtschepen gezien, maar daarna niets meer. Ook is het rustig met zeeleven. Af en toe een paar dolfijnen. Een spuitende walvis in de verte, een schildpad die voorbij drijft en dat was het wel. Er drijven wel veel plastic flessen voorbij.

 

De statistieken voor 4 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 43 23.0 N bij 22 11.4 W
Wind (true): noppes
Snelheid: 5.5 knopen op de motor
Koers: 43 graden
Dagafstand: 132 nm (1200 UTC)
Nog 777 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: dag 2 - woensdag 3 juli

Sinds gisteravond is de motor uit. Na een rustige nacht met een snelheid variërend van 4 tot 5.5 knopen. Trok de wind vanochtend meer aan. Vanmiddag werd de deining ook hoger en ging het nog meer waaien. We varen nu met volle genua en dubbel gereefd grootzeil. We varen nu een stuk rustiger en halen nog steeds een snelheid tussen de 6.5 en 7 knopen. Het is weer een zonnige dag en korte broeken weer.

De statistieken voor 3 juli 2013:

Positie om 1630 UTC: 41 48.7 N bij 24 06.4 W
Wind (true): WZW 16-20 knopen
Snelheid: 6.8 knopen
Koers: 19 graden
Dagafstand: 125 nm (1200 UTC)
Nog 909 mijl te gaan (1200 UTC)

oversteek Azoren - Ierland: Dag 1 - dinsdag 2 juli

Gistermiddag om half vier zijn we vertrokken uit de haven van Angra do Heroismo uitgezwaaid door de bemanningen van de Maru, Indira en Sparkling too. We hebben eerst gemotord tot de punt van het eiland en daar hebben we de zeilen gehesen. Er is weinig wind en de meeste tijd zijn we aan het motorzeilen. Het weer is prachtig. Een lekker temperatuurtje en zon. We hebben via de SSB weer contact gehad met andere boten die onderweg zijn naar de UK, maar de ontvangst is erg slecht. We hadden nog gamba's in de koelkast en vanmiddag heeft Keimpe een heerlijke paella gemaakt. Het is weer even wennen aan de korte nachtrust, vooral omdat we afgelopen weken regelmatig lang hebben uitgeslapen.

De statistieken voor 2 juli 2013:
Positie om 1730 UTC: 39 48.8 N bij 25 11.4 W
Luchtdruk: 1025.3
Wind (true): W 5 knopen
Snelheid: 5.1 knopen
Koers: 29 graden
Dagafstand in 20,5 uur: 97 nm (1200 UTC) Nog 1039 mijl te gaan (1200 UTC)

Feest op Terceira

Afgelopen nacht zijn we voor het eerst weer in slaap gevallen zonder de live muziek die afgelopen week vanaf een uur of 11 ’s avonds door de marina schalde. Sommige bands klonken leuk, maar er waren er ook een aantal die een enorme herrie produceerde.

Sinds onze komst in Angra do Heroismo hebben we ons in het feestgedruis van het jaarlijkse festas Sanjoaninas gestort. Van ’s ochtends vroeg tot diep in de nacht waren er in de hele stad activiteiten.

Bijna elke avond was er wel een parade door de stad en soms waren de straten daarvoor bekleed met een rode loper. We hebben verschillende parades gezien. Er was een parade met praalwagens, een parade met volksdansende groepen, een parade waar het leven op het eiland in vroegere tijden werd uitgebeeld en als laatste een parade waar alles wat met stieren te maken had voorbij kwam. Het was een soort defilé, waarbij luid geklapt werd voor de veehouders, de directeur van de stierenarena, de stierenvechters, de veearts en tot slot drie ruiters in prachtige kledij.

Ook het stierenrennen vormde een onderdeel van het feest. We hebben zes stieren los door de straten zien rennen. Zijstraten waren afgezet met trucks en de inwoners hadden hun ramen beschermd met karton (jawel) en pallets. Meutes van dappere mannen renden dan voor de stieren uit. Sommigen daagden de stieren uit met doeken, paraplu’s en andere middelen, waarop de stieren soms in de aanval gingen. Voor stier en uitdagers liep het meestal goed af. Ook in de haven was er stierenrennen. Dit keer werden er 4 stieren, één per keer, losgelaten. Deze stier zat dan aan een touw waar minstens 5 mannen aanhingen om zonodig het dier tegen te houden. De stier werd uitgedaagd door een aantal jongens met rode paraplu en zwarte doeken. Zoals je op de foto kunt zien, kwam de stier erg dicht bij het publiek. Soms sprongen mensen zelfs in het water.

Vanaf het eind van de middag gingen er overal in de stad eettentjes open. Op binnenplaatsjes, in gangen van een huis, in lege winkels: overal zag je gelegenheidsrestaurantjes. Vaak een familie of een groep vrienden die wat extra’s wilde verdienen. Leuk om te zien.

De laatste avond zijn we naar een Fado-optreden geweest. In een tent met lange tafels gevuld met kannen bier en sangria heerste een vrolijke stemming. Er waren drie gitaristen en twee zangeressen, maar regelmatig werd er ook een zanger of zangeres uit het publiek gehaald om een of twee fado’s te zingen. Daarbij was ook een jonge meisje, die met haar fado’s ons weer kippenvel bezorgde. Op zijn laatst leek het meer op een operette dan op fado en zong de hele tent mee.

Maar we hebben niet alleen feest gevierd. We zijn ook nog een dag met de Waltzing Mathilda op stap geweest. We hebben een prachtige wandeling van 2,5 uur gemaakt op het midden van het eiland in een vulkanische, zeer gevarieerde natuur. Daarna waren we aardig hongerig en hebben we in Biscoitos aan de noordkust geluncht. ’s Middags hebben we Algar do Carvao bezocht, een grot in een dode vulkaan met een meer van regenwater onderin. Deze grot is ontstaan door opstuwend magma, dat later weer weggezakt is. Uniek in deze grot waren de druipstenen van silica. Na een bliksembezoek aan het plaatsje Praia da Vitoria, besloten we om weer naar Angra te rijden om daar bij een van de restaurantjes wat te eten en te drinken.

We hebben verschillende Nederlandse boten uitgezwaaid die afgelopen week naar de UK zijn vertrokken. We dachten eerst dat we maar aan het havenpersoneel moesten vragen om ons uit te zwaaien, maar gisteren kwamen onverwachts de Sparkling Too met Rene en de Indira met Freek en Willeke aan. Gezellig geborreld en gegeten en zij zullen ons vast wel uitzwaaien. Vanmiddag gaan we namelijk weer op pad. We gaan naar Cork in zuid Ierland. De boot is gevuld met vers eten, water en diesel, dus we kunnen er weer tegenaan.