Op de kant op Sint Maarten

Het is zondag 29 maart, een week verder sinds ons vorige blog, een week om niet snel te vergeten. 

Op maandagmorgen, de 23ste, zijn we begonnen om de spullen te kopen die nodig zijn voor de reparaties en onderhoud dat we op de wal willen laten plaatsvinden. De schroefasafdichting is het belangrijkste en naar verwachting ook het moeilijkst verkrijgbare onderdeel. Maar door een geniale ingeving van Ank om iemand, wiens blog ze een tijdje heeft gevolgd en die nu bij de watersportwinkel Island Water World werkt, om hulp te vragen hebbe we binnen no time een afdichting. Dank Gaby! Na overleg met de werfbaas staan we even later op de wal. Nu hebben we een huis op palen; sanitair en keuken op de werf kunnen we gebruiken. We hebben geen idee hoe lang dit zal gaan duren. Hoe snel werken ze hier? Komen we nog wel het water weer in voor een eventuele lock down?

We hadden er op gerekend zelf aan slag te kunnen, maar op deze werf is het regel dat het werk onder de waterlijn voor de werf is. Voor andere dingen kunnen we wel zelf aan de slag. Het meest urgente werk is onder de waterlijn (asafdichting, lager uithouder, anodes, antifouling enzo), zodat we veel tijd hebben voor boodschappen en minder urgente punten op de klussenlijst.

Omdat we zijn ingeklaard onder de voorwaarde van een (beperkte) quarantaine is het ons toegestaan op de werf te lopen, te klussen en boodschappen te doen bij de supermarkt aan de overkant van de straat. Medewerkers van de Immigratiedienst komen twee keer langs om te vragen hoe het met ons gaat en of de reparaties lukken; “You are in our minds” zegt de dame hartverwarmend. Ondertussen wennen we aan de werknemers van de werf en zij ook aan ons (het gaat hier toch wat anders dan in Nederland). In de loop van de dagen hebben we mooie gesprekken met de werfbaas, de medewerkers en andere mensen op het terrein van de werf (daarbij proberen we social distance in acht te houden). Als het donker is en iedereen naar huis, worden we af en toe wel een beetje nerveus van lawaaiige, dronken mensen in de buurt of een ruzie op de parkeerplaats vlakbij. In de loop van de week wordt het echter steeds stiller op straat. De oproep om thuis te blijven daalt langzaam in.

Er komen steeds meer maatregelen hier. In de rij voor de supermarkt: er mogen niet meer dan 20 mensen in de winkel, handgrepen van karretjes worden schoongemaakt, enzovoorts. Alleen essentiële bedrijven zijn open; gelukkig voor ons ook de wasserette. Eigenlijk allemaal regels die eerder zijn genomen in Nederland. Er is hier ook nauw contact met de RIVM. Het aantal Corona-gevallen en de maatregelen tussen de Franse en Nederlandse kant van het eiland verschillen behoorlijk. We verwachten hier komende tijd steeds strengere maatregelen. Sterker nog bij publiceren van dit blog worden nieuwe maatregelen vanaf morgen aangekondigd.

Sint Maarten is nu nog een prima plek om te liggen in vergelijking met andere eilanden in de Cariben. Bijna alle landen hier zijn nu op slot, in een aantal landen kun je niet of nauwelijks naar de kant en er zijn landen waar je weg moet als je inklaringsperiode is afgelopen (uiteraard vertellen ze dan niet waar je dan wel heen kunt). In Sint Maarten is er (nog) relatief veel bewegingsvrijheid. Daarnaast ervaren we veel steun van de mensen met wie we in contact komen. We zijn blij met de vaklui die op de werf werken en met alle hulp die we krijgen.

We zijn onzeker over waar heen te gaan voor het orkaanseizoen aanbreekt. Voor ons zijn er twee opties: terug naar Nederland of naar Curacao (dit ligt buiten het orkaangebied, maar toegang tot het eiland is nu nog erg onzeker). Terugvaren naar Nederland zal in hoofdzaak in één ruk moeten, omdat je waarschijnlijk geen tussenstops meer kunt maken in andere landen (de Azoren kun je nu wel aanlopen, maar je kan niet de kant op). Tussenstops zijn welkom om opnieuw in te slaan, nodige reparaties uit te voeren, uit te rusten of uit te wijken voor slecht weer. We verwachten dat deze situatie de komende maanden niet zal veranderen, mogelijk alleen strenger zal worden. Als je naar Curacao uitwijkt, weet je niet wanneer je weer verder kunt, of je naar Nederland kunt vliegen en of je de boot dan goed kunt achterlaten. En kom je überhaupt Curacao wel in? We gaan er voorlopig vanuit dat we terugvaren naar Nederland, en dat het weleens een lange reis kan worden. Gelukkig hebben we nog wel even de tijd om hierover na te denken en ons voor te bereiden; de beste tijd om de terugreis te aanvaarden is mei / juni. Ook is er veel overleg met andere boten; via WhatsApp of via een speciaal opgerichte facebook groep. Er zijn inmiddels verschillende initiatieven ontplooit. Zo is een boot erg druk bezig om te kijken of Nederlandse jachten naar Curacao in mogen, vooral bedoeld voor boten die in de Cariben willen blijven. Wij zijn samen met twee andere jachten aan het kijken hoe we ondersteuning vanuit Nederland kunnen krijgen voor de lange oversteek naar huis. 

Veel mensen bieden aan mee te helpen en mee te denken. Yvonne doet experimenten thuis om met zo weinig mogelijk gas lekker brood te bakken, Anne houdt de Corona-maatregelen op Sint Maarten voor ons in de gaten, Paul stuurt ons verhelderende artikelen over Corona en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maandag de 23e hebben we ons eerste online verjaardagsfeestje van Yvonne gehad met vrienden uit Nederland en Engeland. Het werkte, haha: na een serieuze start begon het lekkere kletsen en lachen zoals op feestjes. Deed ons goed, vrienden van ver even zo dichtbij te hebben en te zien.

We liggen sinds gisteren, na voorspoedig verlopen reparatie en onderhoud, weer in het water. We liggen voor anker in de baai bij de hoofdstad Philipsburg. Aan de horizon zien we Saba liggen, maar dat is nu onbereikbaar. Verder kijken we uit op de lege pieren waar normaal de cruiseschepen liggen en zien we lege stranden met daarachter winkeltjes, barretjes en restaurants met dichte rolluiken. Het is een verstild landschap en een spookstad. Maar we liggen hier goed: er liggen hier nog vier andere zeilboten, we kennen nu mensen bij de werf en er is een prima supermarkt dichtbij.

Het gaat goed met ons; af en toe een dipje door de onwerkelijke situatie en gestresste gedachten, maar ach, vast herkenbaar voor iedereen. We moeten nog wel bedenken hoe we voldoende beweging krijgen als we de hele dag op de boot zitten. Keimpe is vandaag al goed gestart met het poetsen van de romp. Veel rondjes om de boot zwemmen zal het wel worden, prachtig blauwgroen en helder water, witte stranden, lekker temperatuurtje, zeeschildpadjes die nieuwsgierig komen kijken, ...

Blijf gezond allemaal!

Zoen,

Keimpe en Ank