Op Sint Maarten

“In het verkennen van nieuwe plekken ‘hier’ in dit oostelijk deel van de Cariben hebben we beiden inmiddels veel zin. Hoe dit gaat uitwerken in verband met het oprukkende Coronavirus is wel spannend; we zullen ondervinden.”

Dit zijn de laatste twee zinnen van ons blog ruim een week geleden voor vertrek naar Barbuda, een klein eiland ten noorden van Antigua. Voor we wegvaren van Antigua checken we of we naar Sint Maarten - onze volgende stap - kunnen zeilen. We lezen dat we als Nederlanders welkom zijn. Ook de verdere situatie in de Carieb oogt redelijk rustig als het gaat om Corona. 

We genieten op Barbuda een paar dagen van de vele kleuren blauw (inclusief regenwolken), de witte stranden en de zeeschildpadden die regelmatig even bij de boot komen kijken. Het is een schitterend eiland dat helaas nog steeds de sporen draagt van de orkaan Irma uit 2017.

We hebben een prachtige zeiltocht van Barbuda naar Sint Maarten en komen daar donderdag 19 maart in de middag aan. We ankeren in Simpson Bay en gaan met de dinghy naar het gebouw van de customs/immigration om in te klaren. Als we aan het loket vertellen dat we willen inklaren is het antwoord meteen: “No, not possible. Only residents of St Maarten are allowed to enter.” In de  paar dagen ‘offline’ is er heel veel gebeurd, bijna alle Caribische eilanden blijken ‘op slot’ te zitten. We schrikken enorm en op onze vragen ‘hoe, wat, waarom, wat nu, help ....’ krijgen we geen antwoord. 

We gaan terug naar de boot en gelukkig doen onze simkaarten het en hebben we via Whatsapp snel contact met andere boten. We halen het anker op en gaan naar Great Bay. De ochtend erop zijn we druk bezig met het invullen van o.a. een gezondheidsverklaring en zoeken we contact met de Nederlandse vertegenwoordiging hier op het eiland. Terwijl we daarmee druk zijn komt er een boot van de coastguard langszij. We leggen uit dat we de dag ervoor niet hebben kunnen inklaren en dat we op zoek zijn naar een mogelijkheid om wel in te kunnen klaren om onze boot te kunnen repareren en nodige inkopen te doen. We hebben op Antigua een lijn in de schroef gehad en sindsdien lekt de schroefasafdichting en willen we weten of er schade onder de boot is en zo ja wat. We krijgen het advies om opnieuw naar de Immigration te gaan, nu in Great Bay. De medewerker daar is zeer behulpzaam en regelt een maritiem inspecteur om ons verhaal te verifiëren. We varen naar de marina vlakbij en de inspecteur onderschrijft de noodzaak voor reparatie en regelt dat we wel ingeklaard worden. We krijgen ook goede hulp van Loydd, de baas van de werf waar we liggen.

We zijn heel blij dat we op St Maarten kunnen blijven. Het is nu zondag 22 maart en morgen maken we een plan met de werf voor reparatie en onderhoud. We zijn twee weken in quarantaine; in principe moeten we op de boot blijven, maar we mogen wel boodschappen doen en klussen. We zijn overvallen door de snelle ontwikkelingen en de consequenties, die overigens nog niet goed te overzien zijn. Voor ons is de reis in zekere zin voorbij, we kunnen voorlopig niet verder de Caribische eilanden verkennen. Bijna alle eilanden zitten op slot. Toeristen, die hier met het vliegtuig waren, zijn inmiddels teruggevlogen naar huis. We gaan de boot klaarmaken voor de terugreis, al weten we nog helemaal niet wanneer en hoe. Dat is een heel ander avontuur. Verder blijven we de ontwikkelingen op het eiland nauwgezet volgen en afwachten wat er gaat gebeuren. We zijn heel blij dat we vanuit hier goed contact kunnen houden met vrienden en familie in Nederland en met zeilvrienden die ook ergens met hun boot onderweg cq. ergens gestrand zijn.

In dit blog volgende keer meer over ons nieuwe avontuur...

Blijf gezond en zorg goed voor elkaar!

PS Foto’s van Barbuda volgen zsm