Oversteek Azoren - Ierland: aankomst

Een paar mijl van Castletownshend werden we verwelkomd door een walvis. Ank zag voor de boot een grote waterplons en het bleek een walvis van wel 10 meter te zijn de recht omhoog helemaal het water uitkwam. Niet een keer, de walvis bleef maar uit het water springen. Met open mond stonden we te toe te kijken. We hebben de boot stilgelegd en hij kwam dichterbij. Uiteindelijk zwom hij op 50 meter afstand langszij. Wat een welkom! Helaas is het ons niet gelukt om de sprongen uit het water op de foto vast te leggen.

Met een brede glimlach op ons gezicht voeren we vervolgens de baai in waar Castletownshend ligt. Bij de ingang hebben we het anker weer op de boeg geplaatst. Dat was nog wel even werk omdat we het gat waar de ankerketting in het vooronder valt, hadden afgesloten met een houten stop om zo te voorkomen dat er water in de voorpunt zou komen. Nou die stop wilde er dus niet meer uit. Met wat breekwerk konden we de ketting weer aan dek halen. De klus geklaard keek Ank door de verrekijker richting dorpje en zag dat alle boten aan een mooring lagen ... Dus wij ook een mooring opgepikt en om 7 uur 's avonds plopte de fles om de mijlpaal van het einde van de oversteek te vieren. Het uitzicht wat we daarbij hadden was zo mooi dat we besloten om hier nog een dag te blijven om vrijdag naar Cork te varen. We lagen vroeg in bed, sliepen binnen een halve seconde en hebben heerlijk uitgeslapen. Vanmiddag de dinghie opgeblazen en de omgeving verkend, erg mooi hier. Het weer zit ook mee, het is hier volop zomer. Na negen dagen op zee is het weer heerlijk om de stilte, de rust en de kwetterende vogelgeluiden te ervaren. Enne die eerste Guinness na onze wandeling smaakte heerlijk :-)