Zondag 21 oktober stappen we op de
trein naar Marrakech om van daaruit een tour van drie dagen door het Atlas
gebergte en de woestijn te maken. Na een treinreis van 4,5 uur komen we aan in
Marrakech en in de stationshal staat de eigenaar van onze riad (B&B) al te
wachten. Als je in Marrakech bent, is het een must dat je het plein Jemaa El
Fna bezoekt. We gaan snel op pad zodat we het plein ook nog bij daglicht kunnen
zien. Jemaa El Fna is het grootste plein van Afrika en er is een chaotische
bedrijvigheid. Je ziet er slangenbezweerders, muzikanten, verhalenvertellers,
vrouwen die handen met henna beschilderen en nog veel meer. Een deel van het
plein is gevuld met eettentjes waar grote rookwolken bovenuit stijgen. Je kunt
er van alles eten; spiesjes, salades, tajines, couscous. Er zijn ook eettentjes
met geroosterde geitenkoppen, nou daar zie je dus geen toeristen zitten. Jonge
jongens die alle talen spreken prijzen het eetwaar aan. We eten couscous met
kip op het plein. Het is inmiddels donker en we weten niet meer precies
waar we het plein op gekomen zijn. De massaliteit, drukte en de weg kwijt zijn
wordt Ank even teveel. Gelukkig herkennen we snel weer de weg naar onze riad en
verlaten we de hectiek van het plein.
De volgende ochtend worden we om
half acht opgehaald door onze gids Hassan. We gaan nog langs een andere riad om
Nicola, een 19 jarige Australische backpacker, op te halen. Met zijn vieren
gaan we drie dagen op pad in een 4x4 toyota. De eerste dag rijden we door het
hoge Atlas gebergte via de Tichka Pas (2260 m). In de verte zien we sneeuw op de
toppen en de uitzichten zijn geweldig. We lunchen heerlijk in een riad die
gerund wordt door een Marokkaans/Frans stel. Het is er heerlijk relaxed en we
willen alledrie wel een middagje daar blijven, maar Hassan jaagt ons de auto
in: we moeten nog een heel eind rijden. Onderweg stoppen we bij de kasbah Ait
Benhaddou, werelderfgoed en een beroemde kashba, die in veel films zoals de
Gladiator en Laurence of Arabia, gebruikt is. Omdat er ook decorstukken aan
worden toegevoegd, die nadien gewoon blijven staan ga je dus wel twijfelen aan wat
nu echt is en wat nep. Als wij er zijn wordt net de film Game of Thrones
gefilmd. Nicola gaat helemaal uit haar dak, wij hebben er nog nooit van
gehoord. Typisch geval van generatiekloof. Na de kashba rijden we naar Ouarzazate,
het Hollywood van Marokko waar filmstudio’s zijn en veel woestijnscènes worden
opgenomen. Daarna rijden we door het Draa dal met miljoenen dadelpalmen en vele
kashba’s die nauwelijks opvallen omdat ze dezelfde roodbruine aardkleur hebben
als hun omgeving. We rijden door Zagora en stoppen in Tamegroute, al sinds de
11e eeuw een religieus centrum, gerelateerd aan de Soefi variant van de Islam.
We bezoeken een oude Koranbibliotheek met zeker 4000 oude Arabische boeken,
variërend van de koran uit de 11de eeuw tot een wiskundig boek over
de stelling van Pythagoras. Via een kashba lopen we naar een pottenbakkerij. In
het donker rijden we het laatste stuk naar Mhamid waar we in een hotel van de tourorganisatie
slapen. We zijn heel blij dat Hassan rijdt over de hele smalle weg. Af en toe
krijgen we bijna een hartaanval als een paar meter voor de auto ineens een
onverlichte scooter opdoemt.
Het programma van dag twee is niet zo vol als de eerste dag. In Mhamid houdt de geasfalteerde weg op en begint de
woestijn. Na het ontbijt gaan we dan ook per kameel twee uur lang de woestijn
verkennen. Het zijn eigenlijk dromedarissen, maar iedereen noemt het kamelen.
We hebben geen flauw idee waarom. Ank zit het eerste half uur niet helemaal
ontspannen op de kameel, maar Keimpe geniet meteen volop en het lijkt alsof ie
al jaren kameel rijdt. Na de kamelentocht gaan we met Hassan naar een
traditioneel Berber-dorp waar we in een van de huizen thee gaan drinken. De
thee is mierezoet. Wat niet raar is want er gaat een enorme klont suiker in de
theepot. Na de lunch gaan we de Erg Chagaga woestijn in. Eerst is de woestijn
heel rotsig, maar later dan toch de echte zandduinen. Onderweg komen we nog een
kudde kamelen tegen die dorstig staan te trappelen bij een waterbron. Hassan
stopt en geeft ze water waarna er prompt nog veel meer kamelen aan komen hollen.
We nemen ook nog een kijkje bij een oase. Om half vijf zijn we bij het
tentenkamp waar we slapen. We klimmen bovenop een zandduin om de zonsondergang
te zien. We zijn niet de enige bezoekers in de woestijn. Eenmaal op de top zien
we nog een paar andere tentenkampen en om ons heen zitten meer mensen op de
top. Een half uur voor zonsondergang is het licht geweldig. Precies zoals je op
de plaatjes of in natuurdocumentaires ziet. Als we terug zijn in het kamp
worden we naar onze tent gebracht. Niks kamperen, gewoon een tweepersoonsbed en
in een bijtentje een chemisch toilet, douchebak en wastafel (die laatste twee
alleen voor de sier). Na een heerlijke maaltijd en een uurtje zitten bij het
kampvuur rollen we vroeg ons bed in.
De derde dag gaat de off road tocht verder. Was het gisteren nog rustig,
vandaag worden we het eerste stuk helemaal door elkaar geschud (massage volgens
Hassan). Het landschap met om ons heen canyons is geweldig. We racen vervolgens een kilometer of 60 over (of is het
door?) het bijna altijd droge Iriki meer. Her en der zien we nog resten van de
bewegwijzering van de Parijs-Dakar race die hier tot een paar jaar geleden
langs kwam. Onze woestijntocht eindigt bij Foum Zguid. Van daaruit gaan we weer
over geasfalteerde wegen via het Anti Atlasgebergte en het hoge Atlas gebergte
terug naar Marrakech. Het is overal enorm druk, omdat over twee dagen het grote
offerfeest is. Iedereen is op weg naar zijn familie en er is overal een
levendige handel in schapen, die vervolgens op allerlei manieren naar huis
vervoerd worden, zoals op de fiets en brommer. In het begin van de avond zijn we weer in onze riad in Marrakech. De volgende dag hebben we veel vertraging met de trein, maar dat is helemaal niet erg. We hebben zo mooi de tijd om alle indrukken een plekje te geven. Zie ook de foto's !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten