M & M

De afgelopen twee weken hebben we Mallorca & Menorca verkend. Vanuit Ibiza hadden we het plan om te gaan ankeren in de buurt van de hoofdstad Palma, maar de wind (!!) bracht ons een stuk westelijker en we hebben een aantal dagen geankerd bij het stadje Santa Ponsa.

Mallorca is Duits georiënteerd. Dat merk je aan de vele Duitsers op het eiland, de menukaarten in het Duits en ook de eilanders op wat meer toeristische plekken spreken je direct aan in het Duits. Santa Ponsa is een rustig toeristenplaatsje en de baai is goed beschermd. We gaan van hieruit dan ook op pad om het eiland te verkennen. Als eerste gaan we met de bus naar het museum van Miro dat ten westen van Palma ligt. De bus zit vol met strandtoeristen en stopt wel dertig keer, waarbij wij er ons over verbazen dat er nog steeds mensen bij kunnen in de bus. De bus voert ons langs grote toeristenresorts en –attracties, waar grote drukte heerst en ons een bont uitzicht biedt op allerlei snackbars, winkeltjes en kroegen. Hier heerst het massatoerisme. Zou het bij Miro ook zo druk zijn? De heenweg stappen we een paar haltes te vroeg uit en lopen uiteindelijk dik een uur in de hitte en omhoog voor we bij het museum zijn (pfff, je moet er wat voor over hebben), waar het lekker rustig is. Op het terrein van het museum staan de studio’s waar Miro 40 jaar heeft gewoond en gewerkt. Hij heeft zijn nalatenschap ten behoeve van jonge kunstenaars ondergebracht in een stichting.  Na zijn dood heeft de stichting een stijlvol museum gebouwd op het terrein. We waren erg onder de indruk van de werken van Miro. We kenden wel wat van zijn tekeningen en schilderijen, maar nog niet zijn wandkleden en beeldhouwwerken, prachtig! De terugweg met de bus ging iets sneller, want er bleek ook een bushalte maar vijf minuten van het museum vandaan…

De dag erop huren we een auto en gaan we de noordwest kust van Mallorca verkennen. We volgen de route langs de kust door de bergen en rijden door erg mooie en verrassende dorpjes. De drukte en het massatoerisme wat we zagen op weg naar het museum van Miro kom je hier vooral niet tegen. Wel rustige dorpjes, gelegen in prachtige dalen. Kronkelwegen door de bergen waar af en toe een auto passeert, we een liftster oppikken en genieten van prachtige uitzichten over de ruige kust. Zie ook de foto’s. Na een drankje op een terras in Soller gaan we aan het begin van de avond weer terug richting Santa Ponsa. Er blijkt een tolweg te zijn door de bergen en daardoor zijn we heel snel bij de hoofdstad Palma. Ach en daar gaan we ook nog maar even kijken en een hapje eten. Palma is een mooie stad met grote statige gebouwen, ook hier is het massatoerisme afwezig. De meeste opwinding komt van verschillende paartjes die met gezelschap voor de kathedraal op hun beurt wachten om in het huwelijk te treden. Dames houden het koel met de bekende waaiers.

Als we de dag erop wakker worden, ligt er 75 meter naast ons een Nederlandse boot met de naam Islay. Dat kan niet anders als de boot van Berend zijn. Berend kennen we (nog) niet, maar wel een aantal mensen om hem heen. Zijn broer Jan Paul die havenmeester was in de jachthaven in Lelystad waar we hebben gelegen. Zijn andere broer Anco waar we tijdens onze vorige reis een tijd mee zijn opgetrokken. En natuurlijk Marcel die we tijdens onze vorige reis hebben leren kennen en die nu een beetje jaloers onze berichten volgt ;-). We wisten van Marcel dat Berend met zijn gezin ook komend jaar gaat zeilen en dat ze vanuit de Med vertrokken. Maar dat je elkaar dan tegenkomt is toch wel erg gaaf, Mallorca alleen heeft al 84 baaitjes. We varen langs en ook Berend kent ons van naam en al snel zitten we onder het genot van een biertje heerlijk te kletsen over van alles en nog wat. We gaan elkaar deze reis zeker nog wel vaker zien.

Vanaf Santa Ponsa zeilen we oostwaarts en aan het begin van de avond laten we ons anker vallen voor het strand van Ensenada de la Rapita. Het water is azuurblauw en geweldig helder. In het donker blijkt dat de Engelse boort naast ons binnen overal rode verlichting heeft, de wallen in Amsterdam zijn er niks bij.

De dag erop zeilen we verder naar Porto Colom, een leuke natuurlijke haven. We weten al een tijdje dat er flink veel wind aankomt vanuit het noordwesten en daarvoor willen we schuilen op Menorca. De wind komt eerder dan we dachten en we maken verder geen tussenstops op Mallorca. Vanaf Porto Colom zeilen we in één keer naar Menorca. We liggen op Menorca in het plaatsje Ciutadella voor het eerst sinds weken weer in een jachthaven. Ciutadella ligt in een diepe, natuurlijke baai en aan het einde, op de plek waar vroeger de ferries parkeerden, is nu een nieuwe jachthaven. Best lekker om weer eens lang te douchen ….

Ciutadella is een erg leuk stadje met sfeervolle kleine straten en steegjes, mooie pleinen en een gezellige haven met veel terrasjes. We doen wat klusjes aan boord en liggen goed beschut tegen de harde wind die rondom de Balearen waait. Om wat van het eiland te zien en ook wat aan lichaamsbeweging te doen huren we mountainbikes. We maken een tocht door het droge binnenland en langs de rotsige zuid- en westkust. Langs de kust ging de route over rotspaden, die moeizaam met de fiets begaanbaar waren. Het was een heftige maar mooie tocht van bijna 8 uur. Nou, dat was gisteren en vandaag doet zitten dus pijn, haha auau haha.

We lazen dat in Twente het al gevroren heeft, nou hier hebben we ook te maken met een weersomslag. De temperatuur is 10 graden omlaag gegaan en is nu tussen de 22 en 26 graden en ja we wisten niet meer wat het was, maar het is soms bewolkt en we hebben een aantal regenbuien gehad. Het plan is om morgen weer verder te trekken en we zijn nu aan het bekijken wat we de komende weken nog gaan doen voor de Middellandse Zee verlaten.