Nou zo gauw we de hoek om zijn bij La Coruna wordt het mooi weer! Veel zon en regelmatig lekker weer om te zeilen, maar ook wel dagen met weinig wind en een rare swell (deining) die niet klopt met de hoeveelheid wind. We worden alle kanten opgeslingerd.
We zijn 10 dagen in de Ria’s (baaien) in NW Spanje geweest. Als eerste gaan we op vrijdag 22 juni naar Camarinas, een mooie rustige baai. Daar gaan we voor anker en de dag erop gaan we door naar Muros. Daar liggen we ook voor anker. Het is zaterdagavond en het is een groot feest in het dorp, want de wisseling van de seizoenen en tegelijkertijd ook maar wat heiligen worden gevierd. Overal zie je rook van fikkies en er wordt veel stevig vuurwerk afgestoken (Overal in de Ria’s steken ze van een soort antilawine vuurwerk af als er iets te vieren valt – en dat is er natuurlijk altijd wel.)’s Avonds bouwen ze ook een soort paasvuren op het strand en langs het water. Die worden om twaalf uur aangestoken en dan gaat de band spelen. De muziek gaat de hele nacht door. Band en disco wisselen elkaar af met als hoogtepunt Boney M om half vijf in de ochtend. Weinig geslapen dus.
De volgende dag weer verder naar Combarro, een oud vissersdorpje in Ria de Pontevedra. Hier blijven we een dag liggen en bekijken het oude centrum en de horreos, graanschuurtjes op palen om de ratten weg te houden. Ook hier is het feest met muziek tot vroeg in de ochtend. Dinsdag 26 juni varen we door naar de volgende ria en gaan naar de stad Vigo. Tijdens de tocht er naartoe is het meer dan 30 graden en we verheugen ons op het zwembad bij de marina. Dus snel aanleggen, zwemgoed opzoeken en hoppa naar het zwembad. Helaas blijkt dat je een badmuts op moet. Laten we nu heel veel bij ons hebben, maar geen badmutsen. De badmeester heeft nog wel een verschimmeld capje, bah. Dus we gaan maar lekker onder de douche staan om af te koelen.
We vinden Vigo niet echt leuk (druk, smerig en wel oud maar niet leuk centrum) en gaan daarom snel door naar Baiona. Een geweldig stadje in dezelfde Ria als Vigo. We liggen er een paar dagen voor anker en genieten van het heerlijke uitzicht, de zon en de rosé. Donderdag komt Stephen langszij met zijn nieuwe zeiljacht. Hij heeft de boot in Turkije gekocht en is op weg naar huis. Stephen en Nick hebben we op onze vorige reis ontmoet en we hebben nog regelmatig contact. Het was een enorm gezellige avond en we weten nu dat ons anker een boot van 12,5 en een boot van 13,5 meter met gemak houdt! We blijven een paar dagen hangen in Bayona om te klussen en om lekker te wandelen bij een oud fort, wat eigenlijk een ommuurd bos is met op het terrein ook een Parador, een soort staatshotel – Spanje onderhoudt een aantal historisch belangrijke gebouwen door ze als hotel voor het publiek open te stellen, vaak op prachtige locaties en niet duur; helaas worden deze waarschijnlijk vanwege de eurocisis geprivatiseerd. We beklimmen ook een heuvel naar een enorm beeld van de heilige Theresia (wie ze echt is weten we niet, dus hebben we haar maar naar Ank vernoemd). Theresia heeft een bootje in haar arm (is eens wat anders dan een kindje) en je kunt binnendoor via een trap naar boven om vanuit het bootje de omgeving bekijken (zie foto). Het moet niet gekker worden.
Nu liggen we in Lissabon en zijn alweer bijna een week in Portugal. De koffie verkeerd (galao) is hier heerlijk en Portugees lijkt nog steeds op Russisch. Volgende keer meer over onze avonturen in Portugal.
PS Er is een nieuw menu item waar je onze positie kunt vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten